تاریخ انتشار : سه شنبه 11 دی 1403 - 8:15
235 بازدید
کد خبر : 7374

پزشکیان و مخالفان ناتراز

پزشکیان  و مخالفان ناتراز

آفتاب زاگرس؛ ولی اللله شجاع پوریان در سرمقاله روزنامه همدلی نوشت: ۵ ماه پیش در روز ۹ مرداد ۱۴۰۳ مراسم تحلیف دکتر پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم در یکی از سخت‌ترین و پیچیده‌ترین شرایط تاریخی، سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی کشور در چند دهه گذشته برگزار شد؛ اولین روز شروع به‌کار رسمی دکتر پزشکیان با یک اتفاق

آفتاب زاگرس؛ ولی اللله شجاع پوریان در سرمقاله روزنامه همدلی نوشت: ۵ ماه پیش در روز ۹ مرداد ۱۴۰۳ مراسم تحلیف دکتر پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم در یکی از سخت‌ترین و پیچیده‌ترین شرایط تاریخی، سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی کشور در چند دهه گذشته برگزار شد؛ اولین روز شروع به‌کار رسمی دکتر پزشکیان با یک اتفاق شوکه کننده همراه بود؛ ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و یکی از میهمانان آیین تحلیف در قلب تهران. حادثه‌ای که نشان می‌داد پزشکیان در چه شرایطی کشور را تحویل گرفته است. دو ماه پیش از آن بالگرد حامل رئیس دولت سیزدهم سقوط کرد و او در اوج تنش‌های منطقه‌ای، مشکلات اقتصادی، ناترازی‌های انرژی، تورم و فشارهای فزاینده بین‌المللی از ادامه کار بازماند.
پزشکیان میراث‌دار شرایطی شد که هیچ نقشی در به وجود آمدن آن نداشت، البته فردی چون او که نزدیک سه دهه در مقام وزیر و نماینده مجلس، سیاست‌ورزی کرده بود به اندازه کافی با ساختار، محدودیت‌ها و پیچیدگی‌های نظام سیاسی کشور آشنا بود، اما شرایط سخت کشور، روحیات شخصی دکتر پزشکیان، نگرانی‌های دلسوزان نظام و مخاطرات ناشی از حضور تندروها در پاستور، پزشکیان را به حضور در انتخابات ترغیب کرده بود، مردم نیز به رغم همه نارضایتی‌ها، دلخوری‌ها و گلایه‌ها، حضوری اثر‌گذار در انتخابات داشتند و سرانجام نوبت به دولت مسعود رسید.
در گرماگرم بحران ناشی از شرایط منطقه و ترور هنیه و تداوم تهاجم ویرانگر رژیم جنایت‌پیشه‌ی صهیونیستی به غزه، کابینه پزشکیان با کلیدواژه وفاق تشکیل شد، کابینه‌ای که برخلاف انتظار رأی دهندگان به رئیس جمهور منتخب نه تنها رنگ و بوی اصلاح‌طلبی نداشته، بلکه نمی‌توان نام دولتی اعتدالی نیز برآن گذاشت و رئیس دولت با نیت کاهش اختلافات و افزایش هم‌گرایی و وفاق ملی تلاش کرد با همکاری با حاکمیت و مجلس -به جز تعداد اندکی- از وزرای غیراصلاح‌طلب استفاده کند. با تشکیل کابینه و امیدواری‌ها برای حل مشکلات، شرایط منطقه‌ای هر روز سخت‌تر از پیش شد؛ تهاجم اسرائیل به لبنان، ترور گسترده رهبران حماس و حزب‌الله از جمله سیدحسن نصرالله، یحیی سنوار و سایر رهبران مقاومت و در نهایت سقوط بشار اسد، نشان داد کار برای پزشکیان دشوارتر ازآن شرایطی است که تصور می‌شد.در این میان مخالفان داخلی دولت یا همان دولت در سایه هم بیکار نماندند؛ از سهم بالا در انتخاب وزرا، استانداران، فرمانداران و مدیران میانی، حضور دولت سایه پررنگ بود، فعالان سیاسی ستادهای پزشکیان در استان‌ها و شهرستان‌ها ناامیدانه در این چند ماه نظاره‌گر ارتقای مدیرانی بودند که نه تنها هیچ تمایلی به پزشکیان نداشتند، بلکه همه تلاش‌شان را برای پیروزی حریف و شکست آقای پزشکیان به کار بسته بودند؛ با این همه، صداقت، پاک‌دستی، ساده‌زیستی و شخصیت ساده و صمیمی پزشکیان فرصتی را برای او در این چند ماه فراهم کرده بود که با داشتن سرمایه اجتماعی مناسب برخی برنامه‌های خود را اجرایی کند، اگر چه ناترازی‌های حوزه انرژی دولت پزشکیان را در تنگنای شدیدی قرار داده‌است؛ بحرانی که البته همگان می‌دانند ریشه این ناترازی در شرایط دو دهه اخیر کشور دارد و تلاش مخالفان دولت در ربط آن به ناتوانی دولت چهاردهم به باور افکار عمومی ننشست.
آن‌چه مسلم است در ۵ ماه گذشته حضور پزشکیان در کسوت ریاست جمهوری به‌رغم همه تنش‌های منطقه.ای، سایه جنگ را کمرنگ‌تر کرده است، گشت ارشاد و سخت‌گیری درباره‌ی حجاب کمتر شده است و مهم‌تر این‌که اجرای قانون جنجالی و تنش‌زای حجاب و عفاف متوقف شده و مطالبه رفع فیلترینگ با رفع فیلتر واتساپ و گوگل پلی تا اندازه‌ای به بار نشسته است. التهابات اجتماعی ناشی از سخت‌گیری در زمینه‌های کنسرت، برگزاری جشن‌ها، فعالیت هنرمندان و … کاهش پیدا کرده، فضای امنیتی پیرامون استادان و دانشجویان رنگ باخته و اندکی به مطالبات قومی پاسخ داده شده و بیشتر از آن سهم جامعه زنان در مدیریت‌ها افزایش یافته‌است.
در مجموع آن چیزی که باعث شده توقع و مطالبه‌گری از دولت پزشکیان برای تحقق وعده‌های اصلاح‌طلبانه کاهش یابد، شرایط پیچیده و سختی است که پزشکیان در این ماه‌های آغازین با آن مواجه شده‌است، به یقین هیچ یک از دولت‌های برآمده از انقلاب در ابتدای فعالیت خود با این حجم از بحران‌ها و پیچیدگی مواجه نبوده‌اند؛ عبور از این شرایط سخت نیازمند همدلی و همراهی همه ارکان نظام و مردم است، مخالفان دولت این روزها شادمان از ناتوانی دولت در تامین انرژی و رشد نرخ ارز برای روزهای پساپزشکیان دندان تیز کرده‌اند، غافل از اینکه شاید دولت پزشکیان یکی از آخرین شانس‌های عبور مسالمت‌آمیز از شرایط سخت کشور باشد.
از این منظر مخالفان دولت پزشکیان که عمدتا حول محور جبهه پایداری و سعید جلیلی، سامان یافته‌اند، و همیشه خود را نزدیک‌ترین گروه به نظام می‌دانند، به این‌توجه ندارند که وضعیت کنونی نظام ظرفیت تغییر پی‌درپی دولت‌ها را ندارد و شاید هم به خوبی این نکته را می‌دانند، اما ادعای دلسوزی آن‌ها برای نظام، غیرواقعی بوده، و هدفی دیگر را دنبال می‌کنند. از این منظر پزشکیان تنها با ناترازی انرژی روبه‌رو نیست، بلکه با مخالفان ناترازی روبه‌روست که نشان داده‌اند نه ایران برایشان مهم است و -برخلاف ادعاهایشان- نه همین جمهوری اسلامی کنونی. طیفی که به مانند گروه‌های چریکی تنها به یک چیز می‌اندیشند و آن سرنگونی دولت است و در این مسیر هم هر کاری را مشروع و مباح می‌دانند.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نمایش مجوز رسمی ارشاد اسلامی

فرهنگی

اخبار سیاسی

ای رسانه

Parse error: syntax error, unexpected end of file in /home/aftabzag/public_html/wp-content/themes/bamdad/footer.php on line 122