پرسه مرگ در جاده های خوزستان

آفتاب زاگرس به نقل از روزنامه همدلی در ۲ماه گذشته اخبار تلخ تصادفات جاده‌ای در محور هفتکل- باغملک – ایذه- دهدز، جان چندین خانواده و شهروند خوزستانی(ایذه‌ای) را به تلخی ستانده و به نابودی کشانده است. واقعیت این است که از فرط ناامیدی و فقدان گوشی شنوا و اراده و یا توانی برای انجام وظایف ذاتی دستگاه‌های متولی و مسوولان ارشد استانی، خیلی با خودم کلنجار رفتم که حالا هم بنویسی و گلایه و ناله کنی که چه؟ چه تاثیری دارد؟ مگر مسوولان استانی و ملی، اخبار این رخدادهای تلخ را نمی شنوند؟ اما باز وقتی نگاهم به آگهی های ترحیم کشته‌شدگان می‌افتد احساس شرم و گناه می‌کنم. اگرچه به عنوان وظیفه، در ۲دهه گذشته، بیش از۳۰ مطلب و گزارش تصویری و نامه سرگشاده به رییس جمهور و استاندار و…نوشته و ناامنی این محور مرگ و مرگ‌زا را گوشزد کرده‌ام، اما سوگمندانه با تبدیل شدن محور اهواز- ایذه- اصفهان به یک جاده ترانزیتی و عبور شبانه روزی تریلرها، آمار تصادفات و کشته‌های جاده‌ای، هر روز وحشتناک‌تر می‌شود! از گزاره‌های نخ‌نما شده و کلیشه‌ای که جاده زیرساخت توسعه و تبادل است و چه نقش مهمی در توسعه متوازن و پایدار هر منطقه و کشوری دارد و…می‌گذرم. اما واقعا شرایط شهرستان‌هایی چون ایذه، باغملک، هفتکل، در این محور، وضعیتی دردآور است. در کنار همه مشکلات ساختاری و نبود زیرساخت‌های توسعه و نبود حداقل‌های زندگی، گاه یک خانواده برای یک امر پزشکی در سفر به مرکز استان، دیگر هرگز به خانه برنگشته‌اند! گاه جوانانی که پس از ماه‌ها کار در استان‌های دیگر در مسیر بازگشت برای تجدید دیدار با خانواده، جان داده اند. جوانانی که به دلیل نبود فرصت‌های شغلی، راهی جز مهاجرت و کار در استان‌های دیگر ندارند. شهروندان می پرسند چرا جاده‌های خوزستان ما، در مقایسه با برخی استان‌های دیگر، چنین وضعیت دردآوری دارند؟ چند نفر باید جان‌مایه خود را دست‌مایه یک سفر درون‌استانی کنند و چند خانواده باید نابود شوند تا مسوولان ما از واقعیت‌های تلخ این محور، آگاه شوند و وظایف ابتدایی خود را انجام دهند؟ شرایط تا جایی پیش رفته است که هرگونه نقد دلسوزانه و واگویه ناکارآمدی‌ها، با انگ سیاه‌نمایی و نشر اکاذیب و…سرکوب می‌شود! اما تا چقدر می‌توانیم این آمارهای وحشتناک تصادفات جاده‌ای را با عناوینی چون خطای انسانی توجیه کنیم؟ کدام مسوول می-تواند ادعا کند که ما در خوزستان۱۰ کیلومتر جاده استاندارد داریم؟ چرا جاده‌های خوزستان چنین وضعیت کشنده‌ای دارند؟ اگر چه بر اساس گزارس رسمی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به هیات دولت، بیش از۵۰٪ مناطق و شهرستان های محروم کشور،(از۹ شهرستان محروم) در خوزستان قرار دارند.(یعنی ایذه، باغملک، مسجدسلیمان، هفتکل، لالی و اندیکا) براساس این گزارش، شاخص توسعه این مناطق زیر میانگین کشوری است! بیکاری و فقر و ده‌ها معضل اجتماعی، وضعیت این مناطق را روز به روز بحرانی‌تر می‌کند. در کنار همه این کاستی‌ها و گرفتاری‌های مردم منطقه، حداقل انتظار این است که وضعیت نامطلوب این جاده‌ها را بهبود بخشند. اگر یک جاده روستایی با همت دهیار و مردم به‌سازی شود ده‌ها مدعی و بیلان‌ساز مانور تبلیغاتی می‌دهند از نماینده مجلس تا استاندار و فرماندار و بخشدار و عضو شورا و …اما در برابر این همه آمار کشته‌های جاده‌ای و نبود امنیت راه‌ها و مسیرهای درون‌استانی ما، کسی پاسخ‌گو نیست! باهمه ناامیدی، امیدوارم که تا انسان‌های بی‌گناه دیگری جان و جهان‌شان قربانی، این وضعیت دردآور نشده و خانواده‌های دیگری متلاشی نشده اند، همت کنند و به بدیهی‌ترین وظایف حاکمیتی و ذاتی و سازمانی خود، عمل نمایند. جاده های خوزستان را امن کنید چرا که مرگ در حوالی ما، پرسه می‌زند!